بازار تبریز با مساحتی حدود یک کیلومتر مربع، بزرگترین بازار سرپوشیدهٔ جهان است که از بازارچهها، دالانها، تیمچهها سراها و کاروانسراهای متعددی تشکیل یافتهاست. پیشتر به جهت قرارگرفتن شهر تبریز بر سر چهارراه جادهٔ ابریشم و گذر روزانهٔ هزاران کاروان از کشورهای مختلف آسیایی، آفریقایی و اروپایی از آن، این شهر و بازار آن از رونق بسیار داشته است.
این بازار با داشتن حدود 5٬5۰۰ باب حجره، مغازه و فروشگاه، ۴۰ گونه شغل، ۳5 باب سرا، ۲5 باب تیمچه، ۳۰ باب مسجد، ۲۰ باب راسته و راستهبازار، ۱۱ باب دالان، 5 باب حمام و ۱۲ باب مدرسه، بهعنوان اصلیترین مرکز داد و ستد مردم تبریز و ایران شناخته میشود.
تاریخ دقیق بنای این مجموعه مشخص نیست، ولی بسیاری از جهانگردانی که از سدهٔ چهارم هجری تا دورهٔ قاجاریان از این بازار بازدید کردهاند، دربارهٔ آن اطلاعاتی ارائه دادهاند. مشاهیری نظیر ابن بطوطه، مارکو پولو، جاکسن، اولیای چلبی، یاقوت حموی، گاسپار دروویل، الکسیس سوکتیکف، ژان شاردن، اوژن فلاندن، جان کارترایت، جملی کاردی، کلاویخو، رابرت گرنت واتسن، حمدالله مستوفی و... .
این بازار حدود ۳ سدهٔ پیش و پس از وقوع زمینلرزهٔ تاریخی تبریز در سال ۱۱9۳ قمری توسط نجفقلی خان دنبلی حاکم وقت تبریز بازسازی شده و در سال ۱۳5۴ شمسی با شمارهٔ ثبت ۱۰97 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و همچنین در سال ۲۰۱۰ نیز با شماره ثبت ۱۳۴6، در زمره یکی از میراثهای جهانی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است.